Wywiad w początkach swojej historii. Zmiany w realizacji gatunku

Wywiad jako gatunek dziennikarski powstał w pierwszej połowie XIX w. Autorka bada, jak były konstruowane wywiady w pierwszym stuleciu swego istnienia. Materiału dostarcza antologia Wywiady prasowe wszech czasów, którą skonstruował Ch. Silvester. Z analizy genologicznej wynika, że już u początków gatunku jako rozmówców wybierano osoby, które mają coś do powiedzenia na jakiś temat. Pod względem struktury można uznać, że pierwsze egzemplarze miały postać i formę dialogu dwóch osób o określonych właściwościach pragmatycznych: dziennikarza i osoby uznanej za wartą tego, by rozmowę z nią opublikować na łamach gazety. Obok tej formy powstawały wywiady z obecnością składnika narracyjnego, zbliżone do formy reportażu. Autorka zastanawia się nad przyczynami podobieństwa wywiadu i reportażu.An interview as a form of journalistic genre was created in the first half of 19th century. The authoress is researching how this form was constructed in the first century of its existence. The material used in the article is based on the anthology Press Interviews of All Times by Ch. Silvester. Genre analysis shows that from the beginning interlocutors were people chosen on the basis of having something interesting to say on the subject. From the structural point of view one may say that first interviews had been formed as a dialogue between two people presenting pragmatic quantities: a journalist and a person worth to be published in the newspaper. A form parallel to these were interviews with narrative element, similar to the form of report. The authoress is pointing out the similarities between interview and a report

Polszczyzna kulturalna w nauczaniu języka polskiego cudzoziemców

Zadanie pt. Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki nr 885/P-DUN/2014 zostało dofinansowane ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

Od gramatyki do pragmatyki

Zadanie pt. Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki nr 885/P-DUN/2014 zostało dofinansowane ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

Relative function in space of discourse in interaction

The structuralist tradition used to give primacy to the interest of language system — abstract and decontextualized one, however in the work by de Saussure, fundamental for this theoretical-ideological-methodological orientation, one may observe a perception of social nature of language (as well as — what is important for an issue interesting for us — a rank of oral form of language existence). Only the intellectual climate of the end of the 60s of the last century in the United States — appearance and development of pragmatic linguistics and sociolinguistics, or these linguistic domains, which may be defined as integrationalist — directed linguistics to speaking, operating language, communicating in a situation. Such a way of understanding and practising linguistics quickly reached Europe, reached Poland. Its motto could be Roman Jakobson’s point of view expressed just in 1952: “Je pense que la réalité fondamentale á laquelle le linguiste a affaire, c’est l’interlocution — l’échange des messages entre émetteur et receveur, destinateur et destinataire, encodeur et decodeur” (JAKOBSON, 1963: 32)

Funkcja metalingwistyczna „na co dzień"

Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 zostało dofinansowane ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

O "miejscach wspólnych" dydaktyki języka ojczystego i dydaktyki języka obcego

"Dydaktyka języków obcych, glottodydaktyka, to dyscyplina pedagogiczna zajmująca się w ramach dydaktyki ogólnej wszelkimi działaniami związanymi z opanowaniem języków obcych w procesie dydaktycznym. Jest dyscypliną pograniczną, stanowiąc wypadkową takich nauk, jak: językoznawstwo teoretyczne i językoznawstwo stosowane, dydaktyka ogólna, psycho- lingwistyka, psychologia, socjolingwistyka, socjologia języka, pragmatyka, fizjologia mowy, akustyka, logopedia1. Analogiczną definicję można sformułować dla dydaktyki języka ojczystego." […] (fragm.

Śmierć wywiadu? : gatunek w ponowoczesnej Polsce

The question in the title is asked in the context of changes in an extra-linguistic situation of an interview and formal-semantic changes of texts having a genological etiquette of an interview it evoked. The author points to the changes in the sender-receiver relationship of this type of interaction and genre, as well as the formal research and the ones concerning the meaningful content of the interview texts. Considerations concentrate on the interview in the network society (a birth of a new form of journalism, the so-called civic journalism), an interview in the society of individuals (a valorization of idiolects, especially idiolects of famous people) and an interview in the society of media and theatre performance (tendencies to make a media message more attractive). The very observations lead to a conclusion that the genre which has been “living” for almost a century in naturally changing contexts as an interview cannot undergo changes in fluid times if it is to remain an living genre

Przejawy dyskursu prywatności w naukowym piśmiennictwie polonistycznym

The author presents a few forms of inscribing the privacy of an author-subject of the text-creative operation and his/her personality in the texts of an academic discourse belonging to several layers of a verbal communication: a grammatical, textual, style and genological one. By means of using the strategy of manifesting the subject in the form of a functionalised textualisation of privacy the participants of an academic discourse join the types of the subjects of a public discourse making privacy a value of their linguistic and communicative actions

Koncepcja oralności W. J. Onga a poglądy polskich badaczy języka mówionego

The author of this article confronts Walter J. Ong’s views upon the spoken language of primitive societies (as articulated in his work Orality and Literacy: The Technologizing of the Word) with the conceptions proposed by Polish linguists specializing in spoken (colloquial) language. The confrontation leads to the following conclusion: even though the name of Walter J. Ong is quoted relatively infrequently, and however rare are the implicit references to his concept of the orality of language, (which could partly be justified by the fact that the Polish translation of his work, Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, was published only in 1992), the traits Ong indicated as characteristic to oral cultures have long been known to specialists in contemporary spoken (colloquial) language (including colloquial Polish). The number and configuration of the traits Polish scholars distinguish are slightly different from what Walter J. Ong proposed in his work, but it must be remembered that the object of his research was different, too. Ong’s study focused upon orality in the cultures of primitive societies, while the texts quoted in the present article focus upon contemporary colloquial language, which - inevitably, though to a varying extent - is bound with the written language; moreover, in the global scale such bounds are reciprocal. Within contemporary society, it would be a difficult task to come across an individual who would not live in the culture of literacy, and would not be subject to the influences of cyrographic and polygraphic culture